Uroczystość odsłonięcia odtworzonych tablic upamiętniających ppor. Leszka Białego została poprzedzona posiedzeniem Miejskiego Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, które odbyło się w sali Łochowskiego przy ul. Jezuickiej. Zagaiła je przewodnicząca MKOPWiM Halina Piechocka-Lipka. Mówiła o znaczeniu dla polskiej historii żołnierzy wyklętych. Podkreśliła, że nie byli to żadni bandyci, jak prezentowała ich przez lata komunistyczna propaganda, ale żołnierze walczący o wolność i niepodległość Polski. Odrobinę wzruszona Piechocka-Lipka odczytała rotę przysięgi żołnierzy AK, kończącą się dramatycznymi słowami zapewniającymi, że żołnierze AK byli gotowi w obronie i na rzecz ojczyzny ponieść największe ofiary i przysięgali wierność? aż do ofiary z mego życia.

O życiu i dokonaniach Leszka Białego i żołnierzy wyklętych na Pomorzu i Kujawach opowiadała Alicja Paczoska-Hauke z Biura Edukacji Publicznej IPN w Bydgoszczy. Przypomniała ona, że Leszek Biały urodził się w 1919 roku na Podolu. W 1920 roku rodzina Leszka Białego zamieszkała w Bydgoszczy, zrazu przy ulicy Dworcowej, a następnie, po dziesięciu latach, na ulicy Sielanka. Leszek Biały zdał maturę w 1938 roku. Po wybuchu wojny nie mógł już oczywiście kontynuować studiów podjętych na Politechnice Lwowskiej.

Po wysiedleniu przez Niemców rodzina Białych zamieszkała na ulicy Garbary. Przez całą okupację Leszek Biały oraz jego siostry Maria, Zuzanna, Aniela prowadzili działalność konspiracyjną. Mieszkanie przy ulicy Garbary było miejscem spotkań Sztabu Okręgu Inspektoratu Garnizonu Bydgoskiego AK. Jesienią 1942 roku Leszek Biały został zaprzysiężony jako żołnierz AK i przyjął pseudonim Jakub. Był współorganizatorem łączności z oddziałami partyzanckimi: Świerki, Jedliny, Szyszki. Łączność pozawalała na udzielanie partyzantom pomocy w dostarczaniu żywności, lekarstw i fałszywych dokumentów.

Po wkroczeniu Sowietów Leszek Biały podjął pracę w miejskim węźle radiowym. Został aresztowany w lutym 1945 roku. Jednym z ubeków, który go aresztował był Ryszard Szwagierczak. Od tego momentu dla rodziny Leszka Białego wszelki ślad po nim zaginął. Dziś wiemy, że był przetrzymywany i torturowany w siedzibie WUBP przy ulicy Markwarta. Matka Leszka Białego zwracała się o wyjaśnienie losów swego syna do Bieruta, od którego otrzymała odpowiedź:? nie udało się stwierdzić, czy i przez kogo Leszek zatrzymany?

Leszek Biały został zamordowany podczas przesłuchań 3 marca 1945 roku. W 1957 roku odbyła się jego ekshumacja. Ubecy nie przyznali się do zbrodni i nie ponieśli kary. W swoich zeznaniach twierdzili, że Leszek Biały popełnił samobójstwo.

Podczas dzisiejszej uroczystości głos zabrała także siostrzenica Leszka Białego, Joanna Szynkielewska, która mówiła o osamotnieniu rodziny podczas ustalania losów zaginionego bohatera. Powiedziała też, że tragiczne w życiu rodziny Białych było to, że ocaleli oni podczas okrutnej okupacji, ale władze komunistyczne i UB zamordowały Leszka Białego już po wojnie. Kiedy nadszedł czas cieszenia się z wolności, komuniści masowo mordowali bohaterów Polski Podziemnej.

Głos zabrali również Roman Kotzbach i Andrzej Bogucki. Kotzbach zapowiedział, że już w przyszłym roku w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa przy placu Piastowskim odsłonięta zostanie tablica upamiętniająca ofiary z Katynia, Ostaszkowa i Miednoje. Bogucki natomiast wezwał historyków do opracowania monografii bydgoskiej i pomorskiej AK.

Następnie uczestnicy spotkania w sali Łochowskiego przeszli na skwer Leszka Białego. Tu nastąpiło uroczyste odsłonięcie tablic upamiętniających bohatera. Tablice wykonane zostały z czarnego granitu w Zakładzie Kamieniarskim Mariusza Florczyka. Tors Leszka Białego odlał w żywicy Roman Pielak według pierwowzoru udostępnionego nieodpłatnie przez rzeźbiarza Marka Guczalskiego.