(?) Kaja nawet tam, gdzie samo przedstawienie wydaje się zakorzenione w empirii, stara się pomieścić sugestie metafizyczne. Ich symbolem jest tu światło, które wyróżnia poszczególne elementy, rozświetla je, wydobywa z mroku, porządkuje, stwarza. W owych obrazach wyróżnia zwłaszcza twarze i dłonie. Twarze, ponieważ ich wejrzenia kierują uwagę odbiorcy w stronę świetlnego źródła, w stronę tego, co istnieje POZA, dłonie, ponieważ w nich właśnie kumuluje się żywa ekspresja (?)
Piotr Siemaszko
(?) lepiej pozostawić to tak jak jest – jako tajemnicę, której Kaja nie chce lub nie może pokazać inaczej. Skoro jednak ją pokazuje, to znaczy, że ceni tajemnicę i z niej buduje swoje obrazy-pytania. Kto zaś jest ciekaw, niech odpowie sobie sam.
Henryk Waniek
(?) Deski kołysek, łóżek, stołów, krzeseł, bram, drzwi, trumien i okien. Materia krzyża wędruje tu w różnych wcieleniach, a uwięziony bohater wydaje się z nią tożsamy. (?) Oniryczna symbolika obrazów, ale i także ich realizm skojarzony z tajemniczością figuratywnych przedstawień chronią przed oczywistością i nadają im sens uniwersalny.
Grzegorz Kalinowski
——
Franciszek Kamecki, ur. 1940 ks. proboszcz w Grucznie, wykładowca, rekolekcjonista, organizator wyjazdów, obozowisk, rekreacji, medytacji, dni kultury, biesiad. Publikował m.in. w ?Tygodniku Powszechnym? (debiut 1960). Wydał tomy poezji: Parabole Syzyfa (1974), Sanczo i ocean (1981), Epilogi Jakuba (1986), Borowiackie językowanie (1989), Ten, co umywa nogi (2001), Skarga księdza (2002), Podsłuchiwanie siebie (2006), Tam, gdzie pędraki, zielsko i cisza (2006, II wyd.2008), Lustro (2006, II wyd. 2008), Narek knele ? Skarga księdza (wyd. czesko-polskie tłum. Lenka Danhelova, 2007), Drabiną do nieba (felietony, 1997). Współautor albumów, scenariuszy i materiałów kościelnych. Uhonorowany m.in. za najciekawszy debiut roku na Ogólnopolskim Festiwalu Poezji (1974), Złotym Krzyżem Zasługi RP (2000), nominowany do nagrody Artusa, Książka Lata (2001), laureat I miejsca w konkursie Interartus (2002), nagrodzony Feliksem ?Gazety Wyborczej Bydgoszczy i Torunia? dla ludzi sukcesu (2002), medalem ?Za twórczy wkład w kulturę chrześcijańską? (Bydgoszcz, 2005), Pierścieniem Mechtyldy (Tczew 2006) i Piórem Kociewskim (Tczew 2007), Medal Prezydenta Bydgoszczy (2011).
Jak gdyby modlitwa
Ach, mówisz mi: spać bez pistoletu.
Bo Twój uczeń nie sprzeciwia się złu,
nie otwiera noża pod brzuchem bliźniego,
uderzającemu nadstawia drugi policzek i trzeci,
złodziejowi pokazuje portfel, aby wziął ile chce,
wynajmuje pokój, skoro ma jeszcze dwa puste,
traci tydzień, aby zyskać lata przyjaźni,
poświęca się, aby oszaleć z miłości,
umiera w śnie, aby ktoś go zbudził nad ranem
na brzegu innego świata,
gdzie rybacy siedzą na krzesełkach
i przebierają złote rybki.
Mówisz mi: u mnie nie ma pustego parku
ani opuszczonej ławki, ani spadających liści,
ani jesieni,
jest piękno, które przeciwstawia się nicości.
Franciszek Kamecki