Jakub Kaja ur. w 1982 r. w Bydgoszczy. Absolwent Akademii Krakowskiej na wydziale malarstwa o specjalności grafika użytkowa oraz Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku na wydziale grafika o specjalności fotografia. Zdobywca kilku nagród wydziałowych za plakat z okazji 750-lecia lokacji miasta Krakowa oraz za grafikę Ecce Homo. Zdobywca 1. miejsca oraz specjalnego wyróżnienia w ogólnokrajowym konkursie na plakat z okazji 90-lecia Banku PKO BP. Wybrany uczestnik wystawy konkursowej 23. Międzynarodowego Biennale Plakatu w Wilanowie. Autor kilkunastu wystaw indywidualnych oraz kilkunastu zbiorowych. Obecnie czynny grafik i fotograf.

  • * *

Fotografie Jakuba Kaji stanowią wyraz fascynacji światem natury i jednocześnie światem aglomeracji miejskiej. Rezultatem tej dwubiegunowej postawy są staranie przemyślane fotogramy, w których człowiek i jego otoczenie stają się jednością. Umiejętność dostrzeżenia urody otaczającego nas krajobrazu i wędrujących w nim ludzi wymaga szczególnej wrażliwości. Wnikliwy obserwator w pozornie ?zwyczajnym? pejzażu, miejscu naszych codziennych przechadzek, może odnaleźć niezwykłą feerię barw i kształtów, spoglądając z uwagą, może stać się świadkiem sytuacji, wartych zapamiętania. Zdarzenia sfotografowane z reporterskim zacięciem zyskują nowy kontekst.

Jakie miejsce zajmuje tam człowiek? Czy jest tylko przechodniem wpisanym w otoczenie? Czy może w tych ujęciach kryje się treść o wiele ważniejsza? Autor zdjęć pozostaje bezstronnym obserwatorem, jakby celowo milczał sugerując tylko, że warto na chwilę zatrzymać się, popatrzeć i pomyśleć. Odnalezienie intrygującej treści w prezentowanych ujęciach jest twórcze, jeżeli zmierza ku nowemu spojrzeniu. W ten sposób spontaniczne doświadczenie natury prowadzi do oczywistej refleksji: to, co pozornie znane w dużym stopniu zależy od tego, kto patrzy i fotografuje. Jakub, eksponując wybrane fragmenty ? ?detale? rzeczywistości, stara się odnaleźć i zapisać to, co wydaje się być znaczące ? ma istotny przekaz. Artysta, wrażliwy na ukryte piękno (nie zawsze oczywiste), traktuje świat jako księgę pełną ukrytych symboli, próbując dostrzec w nim jakości metafizyczne. Poszukując wartości duchowych, wyraża swój podziw dla tego, co ?najzwyklejsze?. Konfrontując nas z miejską powszedniością, skłania do refleksji nad własnym miejscem w otaczającym świecie. Fotografie Jakuba Kaji otwierają inną perspektywę oglądu tego, co dotychczas wydawało się nam na pozór bliskie i znajome. Pozwalają spojrzeć inaczej, trochę z dystansu, na świat ludzkich trosk, ujawniając wagę oraz wartość rzeczy i zjawisk na co dzień często niedostrzeganych.

Mateusz Soliński