Kolejna historia zwykłej-niezwykłej  bydgoszczanki narażającej życie w trakcie okupacji niemieckiej.   

Janina Januszewska urodziła się 6 grudnia 1914 roku w Bydgoszczy. Jej ojciec był mistrzem kominiarskim i prowadził własną firmę. Powołany do armii niemieckiej pełnił służbę jako sanitariusz. Zginął pod Verdun w 1918 roku. Matką Janiny była Teofila z domu Lewandowicz. Pani Teofila zajmowała się domem. Janina posiadała jeszcze dwójkę rodzeństwa.

Naukę w szkole powszechnej rozpoczęła 1 września 1922 roku. Trzy lata później zaczęła uczęszczać do Szkoły Wydziałowej Żeńskiej przy ulicy Konarskiego. Skończyła ją  w czerwcu 1928 roku. Ostatnim szczeblem jej kształcenia była dwuletnia Miejska Szkoła Handlowa przy ulicy Królowej Jadwigi, którą ukończyła w czerwcu 1930 roku. 

Pierwszym miejscem pracy naszej bohaterki była położona ówcześnie przy placu Teatralnym firma ,,Bielizna”. Pracowała tam jako kasjerka oraz, zgodnie z uzyskanym wykształceniem, jako księgowa. W październiku 1932 roku przeniosła się  do położonej niedaleko, bo przy ulicy Marszałka Focha 10, apteki Józefa Klabackiego  (o tej aptece i jej losach wojennych była mowa w odcinku tego cyklu poświęconym Marii Białej - Maria Biała, farmaceutka, ostatnia szefowa Wojskowej Służby Kobiet w Inspektoracie Bydgoskim Armii Krajowej). Na miesiąc przed wybuchem wojny ukończyła kurs sanitarny w Lidze Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej.

W czasie wojny Janina nadal pracuje w aptece na Focha. Jej koleżanka, magister farmacji Maria Biała, pomaga przetrwać bydgoskiej inteligencji. Również Janina zostaje wciągnięta do tej pracy. Panie zbierają leki, materiały opatrunkowe. Wszystko to jest rozprowadzane po potrzebujących.

W 1941 roku Janina bierze ślub z Edwardem Gapińskim (wówczas pracownikiem papierni na Czyżkówku i równocześnie konspiracyjnej Delegatury Rządu na Kraj – pionu walki cywilnej). Młode małżeństwo mieszka na ulicy Chorwackiej 18 (wówczas Agramer Str.).

Janina składa oficjalnie akces do konspiracji na prośbę Marii Białej. W maju 1943 roku zostaje w mieszkaniu przy ulicy Chodkiewicza  zaprzysiężona i staje się członkiem Wojskowej Służby Kobiet Inspektoratu Bydgoskiego Armii Krajowej. Przyjmuje pseudonim ,,Irena” i zostaje przydzielona do sekcji gospodarczej. Jej głównym zadaniem jest zdobywanie żywności, zajmuje się  aprowizacją oddziałów partyzanckich  przebywających w Borach Tucholskich. Z czasem staje się również łączniczką pomiędzy oficerami Inspektoratu Bydgoskiego.

 Od czerwca 1944 roku jej mieszkanie na Chorwackiej było  punktem kontaktowym dla dowództwa i sztabu. Ponieważ brat jej męża, będąc żołnierzem Wehrmachtu, został aresztowany za działalność konspiracyjną i czekał na wykonanie wyroku śmierci, lokal przy Chorwackiej został zlikwidowany i z powrotem był tylko mieszkaniem prywatnym. 1 lipca 1944 roku matka Janiny i siostra Maria zostały aresztowane przez Niemców. Jednak nie powiązano ich z Janiną i w grudniu uwolniono.

Janina doczekała oswobodzenia od Niemców. Wraz z aresztowaniem brata Marii Białej zakończyła służbę konspiracyjną.


Po wojnie nadal pracowała  w aptece przy Focha 10, aż do jej ,,upaństwowienia” w styczniu 1951 roku. Potem znajdowała pracę w różnych aptekach na terenie miasta. Przeszła na emeryturę w kwietniu 1975 roku. Została odznaczona Krzyżem Armii Krajowej (nr legitymacji 19 329).

Mieszkała po wojnie przy ulicy Powstańców Śląskich.  Zmarła 8 maja 1998 roku.