(W Bydgoszczy) ?… poświęciłam się wyłącznie pracy twórczej, rezygnując z pracy zawodowej. W owych czasach utrzymanie się z pracy twórczej było możliwe tylko przy wielu wyrzeczeniach i życiu w warunkach skrajnej oszczędności, toteż podjęłam się prowadzenia przez kilka lat Małego Salonu Sztuki. W 1974 roku wyróżniono mnie odznaką Zasłużony Działacz Kultury. Uprawiam malarstwo i grafikę, gdyż obie te dyscypliny dają mi dopiero możliwość lepszego wypowiedzenia się. Interesuje mnie człowiek i jego problemy ujmowane w kompozycje i cykle. Lubię także pejzaże, bo one są dla mnie kontynuacją obcowania z przyrodą.?
(Od autorki do katalogu wystawy, BWA Bydgoszcz, 1988)
Anna Sroczanka była autorką ok. 30. wystaw indywidualnych, uczestniczyła w licznych wystawach środowiskowych, ogólnopolskich i międzynarodowych. Jej prace znajdują się w zbiorach muzealnych w Bieczu, Bydgoszczy, Grudziądzu, Krośnie, Rzeszowie, Toruniu, Koszalinie, na Majdanku oraz w kolekcjach prywatnych. W pierwszą rocznicę śmierci artystki BWA w Bydgoszczy zorganizowało wystawę retrospektywną, a 2014 r. Muzeum Ziemi Bieckiej w Bieczu przygotowało wystawę z okazji stulecia jej urodzin. W muzeum tym znajduje się stała ekspozycja prac Anny Sroczanki. W tym roku, w grudniu minie dwadzieścia pięć lat od śmierci artystki, związanej z Bydgoszczą przez pięćdziesiąt lat, a której twórczość jest już częścią historii sztuki. Wystawa w Galerii Kantorek przedstawi fragment bogatego dorobku artystycznego Sroczanki: niewielkie w formacie, ale świetne linoryty i interesujące, abstrakcyjne w formie tempery (wybór z zestawu dziewięćdziesięciu pięciu prac). Wystawę przygotowano w oparciu o pieczołowicie przechowywane zbiory przez Annę Piotrowską ? siostrzenicę artystki.
Elżbieta Kantorek
Anna Sroczanka urodziła się 4 kwietnia 1914 r. w Libuszy na ziemi podkarpackiej. W 1935 r. podjęła studia w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowniach profesorów: Władysława Jarodzkiego, Kazimierza Sichulskiego, Xawerego Dunikowskiego, Stefana Filipkiewicza, Józefa Mehoffera i Konrada Srzednickiego. Wybuch II wojny światowej przerwał naukę. Kontynuowała ją od 1945 r., jednocześnie pracując w szkole podstawowej. Studia ukończyła w 1946 r. w pracowni prof. Wojciecha Weissa. Dyplom artysty malarza uzyskała w 1955 r. (po złożeniu specjalnego egzaminu). W 1948 r. przyjęto ją do krakowskiego oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków. W 1956 r. przeprowadziła się do Bydgoszczy, gdzie zmarła 20 grudnia 1991 r.
Wystawa czynna do 24.06.2016.