ENEMEF: 4x Gosling to noc z jednym z najpopularniejszych i najbardziej uznanych współczesnych aktorów amerykańskich młodszego pokolenia. Ryana Goslinga interesują role skomplikowanych wewnętrznie bohaterów i w takie postacie najczęściej się wciela. Jest aktorem docenianym przez krytyków i uwielbianym przez publiczność – w sumie był nominowany do 31 nagród filmowych, w tym do Oscara i Złotego Globu. Podczas tego ENEMEF-u uczestnicy zobaczą premierowo ?Tylko Bóg wybacza?, ?Drugie oblicze?, ?Drive? oraz ?Idy marcowe?.
Informacje o filmach:
?Tylko Bóg wybacza? (POKAZ PREMIEROWY)
- Only God Forgives, Dania, Francja 2013, 90’
- Scenariusz i reżyseria: Nicolas Winding Refn
- Obsada: Ryan Gosling, Kristin Scott Thomas, Tom Burke
- Muzyka: Cliff Martinez
Najnowszy film Refna był nominowany do Złotej Palmy na tegorocznym festiwalu w Cannes. Został przyjęty z wielkimi emocjami i ostro podzielił canneńską publiczność, stając się z miejsca obrazem najbardziej dyskutowanym i wzbudzającym najwięcej kontrowersji. Niektórzy zagraniczni krytycy okrzyknęli film dziełem wizjonerskim, hipnotycznym, które nikogo nie pozostawi obojętnym.
Julian jest właścicielem klubu w Bangkoku, w którym prowadzi nielegalne interesy. Kiedy jego brat Billy zostaje zamordowany, ich matka oczekuje, że młodszy syn odnajdzie jego zabójców i go pomści. Mężczyzna, mimo wątpliwości, postanawia dotrzeć do człowieka, który stoi za śmiercią Billy’ego, w ciemnych zaułkach miasta nazywają go Aniołem Zemsty…
Na planie ?Tylko Bóg wybacza” ponownie spotkali się Nicolas Winding Refn i Ryan Gosling. To powrót do mrocznego świata pełnego przemocy znanego z ?Drive”. Reżyser i aktor stworzyli obezwładniający, dopracowany w najdrobniejszych szczegółach thriller.
?Drugie oblicze?
- The Place Beyond The Pines, USA 2012, 140’
- Reżyseria: Derek Cianfrance
- Scenariusz: Derek Cianfrance, Ben Coccio, Darius Marder
- Obsada: Ryan Gosling, Eva Mendes, Bradley Cooper
- Muzyka: Mike Patton
?Drugie oblicze” to monumentalny obraz, podejmujący uniwersalne tematy: odwaga, ojcostwo, grzech i przebaczenie. Film Cianfrance’a to epicki dramat, który odwołuje się do głęboko skrywanych emocji, porusza i nie daje o sobie zapomnieć.
Luke Glanton jest motocyklistą, pracującym w wędrownym cyrku jako kaskader. W jednym z miast, mężczyzna spotyka swoją dawną dziewczynę Rominę. Kiedy dowiaduje się, że ma z nią syna, porzuca dotychczasowe życie i wykorzystując swoje niezwykłe umiejętności jazdy na motocyklu, zaczyna okradać banki. Wkrótce na jego drodze stanie policjant Avery Cross. To spotkanie odmieni ich życie na zawsze.
Wielkim atutem filmu jest ścieżka dźwiękowa autorstwa genialnego muzyka Mike’a Pattona.
?Drive?
- USA 2011, 95’
- Reżyseria: Nicolas Winding Refn
- Scenariusz: Hossein Amini
- Obsada: Ryan Gosling, Carey Mulligan, Albert Brooks
- Muzyka: Cliff Martinez
Najgłośniejszy film 2011 roku, zdobywca Złotej Palmy w Cannes za najlepszą reżyserię, jednocześnie wielki przegrany Oscarów.
Bezimienny kierowca za dnia jest kaskaderem filmowym, a w nocy pomaga przestępcom uciekać z miejsc zbrodni. Mimo bezustannej jazdy na krawędzi wydaje się całkowicie niewzruszony. Milczący, spokojny i opanowany nie okazuje żadnych emocji. Pewnego dnia poznaje Irene i traci dla niej głowę…
Wiele osób uważało, że za swoją rolę Ryan Gosling powinien otrzymać Oscara, ogromnym zaskoczeniem było to, że nie dostał nawet nominacji.
?Idy marcowe?
- The Ides fo March, USA 2011, 98’
- Reżyseria: George Clooney
- Scenariusz: George Clooney, Grant Heslov, Beau Willimon
- Obsada: Ryan Gosling, George Clooney, Philip Seymour Hoffman
- Muzyka: Alexandre Desplat
?Idy marcowe” to przejmujący dramat o sprzeniewierzeniu się sobie, który celnie obnaża kulisy władzy.
Trzymająca w napięciu historia pracownika sztabu wyborczego jednego z kandydatów na prezydenta – Mike’a Morrisa. Młody, pełen ideałów mężczyzna, wraz z rozwojem kampanii wyborczej, coraz bardziej zanurza się w brudny świat politycznych gier. Kiedy w jego sztabie pojawi się młoda, atrakcyjna asystentka szanse na elekcję Morrisa staną pod znakiem zapytania.
Film Clooneya mimo jednoznacznej wymowy nie jest moralizatorski, to trzeźwy i surowy obraz brutalnej rzeczywistości.