W czwartek, 12 lipca, o godz. 18 w Galerii Autorskiej Jana Kaji i Jacka Solińskiego przy ul. Chocimskiej 5 odbędzie się spotkanie poetyckie z Markiem Kazimierzem Siwcem pt. „Piosenka z drogi” oraz promocja tomu wierszy „Blask”. Czytanie wierszy –Mieczysław Franaszek i Roma Warmus. Podczas wieczoru autorskiego odbędzie się również wernisaż wystawy obrazów Ryszarda Czajkowskiego pt. „Wspomnienie Lazurowego Okna”.
W poezji Marka Kazimierza Siwca nie ma namiętności, gorączki uczuć, ich gwałtownej erupcji. Jest „szkiełko i oko”, chłód, który ma przewagę nad romantycznym szaleństwem. To rozum odczytuje sensy, a nie wyobraźnia. To poezja zimnej analizy uczuć.
Piotr Cielesz
Marek Siwiec pisze o sprawach fundamentalnych dla własnej egzystencji. To dobrze. Jeszcze lepiej, że problemy te roztrząsa, opisuje i definiuje bez zbędnego patosu, ale za to z osobistym emocjonalnym wyciszeniem. Im bardziej pisze o sobie samym, tym więcej mówi
Janusz Drzewucki
Jedynie wolny człowiek może się dziwić. Człowiek zniewolony, dogmatyczny, podporządkowany istniejącym wyjaśnieniom, a częściej brakowi owych wyjaśnień, dziwić się nie może. Zdziwienie nie jest mu dane. Dlatego Siwiec tak często mówi o trudnej radości, którą daje wolność, która jest wywalczonym w trudach przez człowieka prawem do zdziwienia.
To współistnienie poezji i filozofii w dziele Siwca też nie jest wcale zgodne i pokojowe. Jest to żywy spór o poznanie i życie.
Autorowi Żyłki bliskie są też dwa sposoby obcowania ze światem, które wypatrzył u Wata. Idzie o wspomniane już zdziwienie i podziw. Siwiec nieustannie dziwi się w swej poezji problematycznemu byciu, jakiemuś szczególnemu zachowaniu, manifestacji przyrody, ale też wyraża zachwyt urokami świata i jego objawieniami niczym darami.
Krzysztof Derdowski
--------------
Marek Kazimierz Siwiec (ur. w 1950 r.) poeta, filozof, profesor w UKW w Bydgoszczy. Miastem jego wczesnej młodości był Olsztyn. Ukończył prawo w UMK w Toruniu (1972) oraz filozofię w Uniwersytecie Warszawskim (1975). W UW uzyskał też doktorat z filozofii (1986). Działał w podziemnej Solidarności. Od września 1987 do kwietnia 1988 przebywał w Londynie. Habilitował się w UMK (2007). Autor książek poetyckich i filozoficznych oraz kilkudziesięciu rozpraw i szkiców, z estetyki i krytyki artystycznej, m.in. o twórczym źródle. Książki poetyckie: Odwrócone lustro (Warszawa 1979); Twój świt ucieka nad ranem (Bydgoszcz 1984); Kostka (Bydgoszcz 1990); Żyłka (Toruń 2011) ; Kto (Bydgoszcz 2013) ; Blask (Nowa Ruda, 2018). Książki filozoficzne: Od Platona do Beardsleya. Drogi estetycznej metakrytyki, Bydgoszcz 2005; Los, zło, tajemnica. Ku twórczym źródłom poezji Aleksandra Wata i Czesława Miłosza, Bydgoszcz 2005; Rozumieć cierpienie? Wokół myśli Jana Pawła II i pytań o przyszłość chrześcijaństwa, Bydgoszcz 2010 (współredakcja i współautorstwo Wstępu wraz z Dariuszem Łukasiewiczem i Sylwestrem Warzyńskim); Poznawanie Kazimierza Hoffmana, Filozoficzno-kulturowe źródła i konteksty, Wydawnictwo WSG, Bydgoszcz 2011 (współredakcja i współautorstwo wstępu Od redaktorów wraz z Robertem Mielhorskim). Redakcja i współredakcja pięciu monograficznych numerów Filo-Sofiji. Wiele jego utworów ukazało się w pismach literackich, m. in. „Poezji”, „Nowym Wyrazie”, „Kwartalniku Artystycznym”, „Okolicy poetów – Kwartalniku”, „Frazie”, „Toposie”. Jego wiersze były prezentowane w telewizji, radiu i w antologiach. Autor rozpraw i szkiców z estetyki m. in. o współczesnych poetach, Zbigniewie Herbercie, Czesławie Miłoszu, Stanisławie Grochowiaku, Kazimierzu Świegockim, Kazimierzu Hoffmanie. Jest przewodniczącym Oddziału Bydgoskiego Polskiego Towarzystwa Filozoficznego. Należy do Bydgoskiego Towarzystwa Naukowego. Wchodzi w skład Rady Redakcyjnej pisma Filo-Sofija. Nagroda imienia Ryszarda Bruno–Milczewskiego za rok 2015 w dziale poezji.