W czwartek ze szpitalnego łóżka pozdrawiał uczestników benefisu, w którym nie mógł uczestniczyć. Dwa dni później zakończył ziemskie życie. Był niesłychanie barwną postacią, angażował się emocjonalnie we wszystko, co robił, a robił bardzo wiele.
Jerzy Puciata urodził się w 1933 roku w Wilnie. Ukończył studia na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. W roku 1959 przeprowadził się do Bydgoszczy. Jako malarz osiągnął sukces. Jego obrazy znajdują się w wielu znaczących galeriach i muzeach w Polsce i za granicą, a także w instytucjach i zbiorach prywatnych. W latach 1982-1987 był autorem cyklu trzech wystaw indywidualnych poświęconych stanowi wojennemu (?Wojna?, 1982), ks. Jerzemu Popiełuszce (?Światło znaku krzyża?, 1985) i Janowi Pawłowi II (?Światło?, 1987).
Nie ograniczał się do działalności artystycznej. Był działaczem społecznym i animatorem życia kulturalnego. Jako prezes ZPAP wspierał postulaty ?Solidarności?. Należał w roku 1981 do współorganizatorów Kongresu Kultury Polskiej. Od 1988 roku był przedstawicielem środowiska plastyków w Komitecie Obywatelskim przy Lechu Wałęsie. W 2002 roku przyznano mu tytuł Honorowego Prezesa Związku Polskich Artystów Plastyków.
W Bydgoszczy też był widoczny. Był współzałożycielem Stowarzyszenia ?Klub Bydgoski? i kierował jego działaniami. W 2002 roku zaangażował się czynnie w pierwszych wyborach prezydenta miasta i wspierał Konstantego Dombrowicza.
Jerzy Puciata zmarł w sobotni wieczór, w październiku skończyłby 81 lat.