Katarzyna Rymarz, nakielska malarka na przełomie 20013-2014 odniosła znaczący sukces artystyczny w trzeciej edycji ?Polygonum? ? wystawie sztuki twórców województwa kujawsko-pomorskiego. Jej obrazy zostały wybrane przez jury, złożone z krytyków i teoretyków sztuki, na wystawę, która jest prestiżową konfrontacją środowiska artystycznego naszego regionu.
Jerzy Brukwicki, warszawski krytyk sztuki, tak opisuje jej obrazy: Z malarskich przetworzeń konkretnych sytuacji, rytuałów i widoków buduje własną, przemyślaną metaforą świata. Obrazy Rymarz zachęcają do spokojnego, odrobinę marzycielskiego przyjrzenia się zwykłym miejscom i przestrzeniom, rozważnego spojrzenia w stronę bliźniego, do uważnej obserwacji natury.
Malarstwo prezentowane w bydgoskiej wieży ciśnień zostało wybrane z podwójnego cyklu nazwanego przez artystkę ?oni i one?. W pierwszym przypadku odnoszą się do postaci, do człowieka, w drugim do obiektów, symboli, pejzaży, przedmiotów.
Artystka tak opowiada o swojej twórczości: Malowanie obrazu można rozpocząć ?prawie z niczego?, ale zawsze to ?prawie nic?, jest pewną obserwacją świata ? fragmentem zobaczonym nagle i bardzo intensywnie. Źródłami moich doznań są często proste przedmioty, mikrofragmenty przyrody. Ten mój podziw dla świata, którego cząstki odkrywam, gdzie całość jest nadal tajemnicą staje się główną funkcją obrazu. Swoje kompozycje aranżuję przez zestawianie grubych mocnych kresek (szkielet obrazu) i zestawianie ze sobą kontrastów kolorystycznych (dwoistość wszystkiego co nas otacza). Budując obrazy na pozornie znanej rzeczywistości, gdzie malarstwo jest rezultatem syntezy wielu ułamkowych zdarzeń pragnę utrzymać równowagę udziału wszystkich zmysłów (empiryzm i wyobraźnia). Zanim przedmiot stanie się ?magicznym? elementem obrazu poprzedza go długotrwała obserwacja, odnajdowanie sygnałów co finalnie doprowadza do redefinicji obiektu, czy symbolu.
Z owej redefinicji zrodziła się idea ?bez horyzontu?, czyli wybranych obrazów powiązanych ze sobą pewną negacją, odrzuceniem pewnej granicy percepcji. Jak widać dzięki sztuce horyzont może być ciągle przesuwany. – Czasami warto się go pozbyć, by pełniej bez ograniczeń doświadczać głębiej życia i sztuki – mówi autorka prac.
Katarzyna Rymarz urodziła się w 1979 roku w Nakle nad Notecią. Ukończyła Wydział Sztuki Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Dyplom uzyskała w 2004 roku w pracowni malarstwa prof. Stanisława Andrzejewskiego. Wystawiała w galeriach Bydgoszczy, Londynu, Nakła i Olsztyna. W latach 2005-2008 współtworzyła europejską grupę artystyczną Kalamarsada. Zajmuje się malarstwem i projektowaniem biżuterii oraz przedmiotów artystycznych.
Organizatorzy wystawy zapraszają gorąco na konfrontację z ?nie-horyzontem?, spotkanie z artystką i uczestniczenie w ciepłej atmosferze zakropionej lampką wernisażowego winka i przekąsek adekwatnych do pory roku (po staropolsku).