*Biały tydzień**

W tej nędznej dzielnicy
wyglądają jak płynące rynsztokiem
płatki jabłoni

odprowadzane wzrokiem ludzi w oknach
idą do Jezusa
który czeka na nich
w lepszym świecie
łatwo dającym się zamknąć
w paru katechezach

kiedy zdejmują alby
na powrót stają się dziećmi
ciemnych podwórek i ulic
głowy chowają w kapturach
a małe serca zaciskają w pięściach

Jezus czeka na nich
we wszystkich oknach
tej nędznej dzielnicy.

  • Przez siedem dni po przyjęciu Pierwszej Komunii Świętej dzieci z bydgoskiego Śródmieścia i Bocianowa, na biało ubrane, chodzą do kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa. Po drodze mijają zionące moczem bramy i tajemnicze nory zamieszkiwane przez wiecznie pijane stworzenia. Jest to poezja zaangażowana. Zaangażowana po stronie bieli tych dzieci.